Op verzoek van het Oranje Comité heeft Riky Simons – Julicher een gedicht geschreven voor de Dodenherdenking in Swalmen op 4 mei 2022.
Tijdens deze herdenking bij het Oorlogsmonument heeft zij dit zelf voorgedragen, uiteraard in het Zjwaams dialect:
Amper veur te sjtèlle
’t Is toch amper veur te sjtèlle
det ze dich in paniek kómme vertèlle
det dien buurjungske van mer ein jaor aad
getróffe waerde door sjerve van zó’n rotgranaat
en daodoor is doodgegaon;
neet raar es ouch dien hert den efkes sjtil blief sjtaon.
’t Is toch amper veur te sjtèlle
det ze dich veurzichtig kómme vertèlle
det door dae bóminsjlaag van juusnet
dien broor en nichske ’t neet höbbe gered
en ’t hoes ram is verrenneweerd;
waat deje die luuj toch verkeerd?
’t Is toch amper veur te sjtèlle
det ze dich op klaorleechte daag kómme vertèlle
det dienne vrundj óm ’t laeve is gekómme
wie d’r ‘ne angere waeg nao hoes haaj genómme
en toen op ’n landjmien is getrap;
van zó’n berich raaks se toch gans vanne wap.
’t Is toch amper veur te sjtèlle
det ze dich rizzeluut kómme vertèlle
det ze weg mós wo se bös gebaore
ómdet ’t in dien dörp te geveerlik is gewaore
en de trein wo se in vluchs waert besjaote;
wo kèns se dich den nag op verlaote.
Van dit saort nuujs sjtaon de gezette weer vól,
allein kump ‘t noe oet Aleppo, Kabul of Marioepol:
betraonde gezichter, sjoew kinjerouge
kepotte geboewe, sjeldaote die neet wille douge.
Veur kènne d’r zo weinig aan doon,
zin neet opgewasse taenge dae haat, det machsvertoon,
wille die luuj waal ’t meis neudige gaeve
en haope det ouch ziej weer in vriejheid moge laeve.
Toch good det hiej ouch nao 77 jaor
nag ‘ns aan dees ómgekómme Zjwamer luuj waert gedach,
häör name blieve zo in ós herinnering
v’r höbbe häör ’n bleumke mitgebrach.
Want ’t is toch amper veur te sjtèlle
det ós weer zoget zooj kènne gebeure
en veur óm nag meer sjlachoffers mótte treure.
Of ’n bietje…toch…mesjien?
Riky , april 2022